چرا بابت خلق مسی باید شکرگزار بود

در گوشه و كنار دائما می‌بينيم و می‌شنويم و می‌خوانيم؛ به يک نُرم تبديل شده است، امری عادی. برخورد ما با يک لغت و جمله كوتاه همراه است؛ “معلوم بود”، “می‌دونستم”، “وِل كن هم نيستند”، “حرف نداره” و…

حقيقت برای من چيز ديگری است؛ “هميشه تكرار می‌كنم به عنوان يک فوتبال دوست چقدر خوشبخت بودم از آغاز و احتمالا تا پايان، اگر كمی بيشتر خوش شانس باشم و اين حوالی بمانم، شاهد طلوع و غروب تاريخ نويسان و ركورد شكنان دو نابغه بوده ام، دو ركورد شكن كه از بخت خوش من و همه دنيا در يک دوره ظهور كردند و ظاهرا تا پايان كار هم وِل كن معامله نيستند. هميشه در پايان دوران ورزش، ركوردهای جمعی با تيم و گروه به ركوردها و افتخارات فردی محدود مي شود و در اين بخش نيز آمار و ارقام حتی با نگاهی سطحی، آدم را گيج و منگ می‌كند.

فقط از اين رو است كه به خود اجازه دادم خيلی كوتاه، پا به وادی پهناور و  سحر آميز و حيرت آور آنها بگذارم. تا همين لحظه هم در بيليون سايت عمومی و معتبر تا شخصی به طور حتم به آن اشاره شده است.

اما تماشای يكی از اين دو در شب گذشته، وسوسه ای در من ايجاد كرد كه رهايم نمی‌كند.

زماني كه صحبت از لیونل مسی يا كريستيانو رونالدو است همه چيز اجتناب ناپذير است.  آهن ربايی است، بی‌اختيار می‌شوی. دست و پايت همچنان بعد از اين همه سال می‌لرزد.
كشش و جذابيت مرگبار آنها به حدی است كه هرگونه مقاومتی كاملا بيهوده و بی فايده خواهد بود.

اميرحسين صدر
٦ ژوئن ٢٠٢٢

دورانی بود كه موفقيت ليونل مسی به بارسلون و افتخارات باشگاهی خلاصه می‌شد. از اين رو هميشه منتقدان و سختگيران بهانه ای برای انتقاد از مسی داشتند. گويا حالا در دوران پايانی فوتبال او، ورق برگشته است. حالا عدم موفقيت در سطح باشگاهی بهانه ای برای “بزرگ مرد كوچک” آرژانتينی براي درخشش در ديدارهای ملی شده است.

مسی در بهترین فرم خود در پیروزی ۵-۰ آرژانتین مقابل استونی هر ۵ گل را به ثمر رساند تا نه تنها رکورد ديگری را با گران‌بها ترين پای چپ تاريخ فوتبال خرد و خمير كند بلكه آرژانتين را در صف مدعيان جام جهانی قرار دهد؛ جامی كه به طور حتم آخرين باری خواهد بود كه هر فوتبالدوست چشم پاک و خوش‌دل، افتخار تماشای اين دو را در بزرگترين صحنه فوتبال خواهد داشت.

لیونل اسکالونی سرمربی آرژانتين، بعد از پيروزي ٣-٠ قهرمان امريكای جنوبی در برابر قهرمان اروپا، ايتاليا، در سومين دوره فينليسيما Finalissima، ترکیب اصلی و قدرتمندی را با حضور مسی در ميدان قرار داد و در اين بين برنده هفت توپ طلا، آمار خیره کننده خود در صحنه بین المللی را بار ديگر بهبود بخشيد.

مسی ۳۴ ساله در دقیقه هشتم از روی نقطه پنالتی حساب خود را باز کرد و پيش از نیمه دوم، رقم را به ٢ رساند. تنها پس از ٢ دقيقه از آغاز نيمه دوم “هت‌تريک” ديگری شكل گرفت و در ٢٠ دقيقه پايانی دو گل ديگر مجموعه را كامل كرد.

روی نمر، روزنامه نگار آرژانتینی گزارش داده است؛ مسی اکنون ١١٠٠ گل در دوران حرفه ای درخشان خود به ثبت رسانده است و در ٩٧٤ بازی ٧٦٩ گل به ثمر رسانده و ٣٣١ پاس گل ارسال كرده است.

گل های مسي رکورد شکست ناپذیری قهرمان آمريكای جنوبی را نيز به ٣٣ بازی افزایش داد. آرژانتين در حال حاضر تنها ۴ بازی با رکورد بین‌المللی ٣٧ بازی بدون شكست ایتالیا فاصله دارد.

حالا ديگر می‌رويم تا نگاهی به اعداد و ارقام حیرت آور مسی پس از نمايش اخير او داشته باشيم. امری به ظاهر عادی، اما حقيقتا خارق‌العاده.

این بازيگر و بازیساز کوچک اندام با ٧٦٩ گل در دوران حرفه ای فوتبال خود، “پله” افسانه ای را پشت سر گذاشته است. زمانی بود تصور شكسته شدن ركورد های پله با “استغفرالله” و “خدايا مرا ببخش همراه بود”. طبق آمار فیفا، پله برزيلی در دوران حرفه‌ای بی همتای خود ٧٦٧ گل به ثمر رساند و از منجيان قهرمانی برزيل در سه جام جهانی در سال های ١٩٥٨، ۱۹۶۲ و ١٩٧٠ بود.

مسی در بازی یکشنبه با سه گل عقب تر از نماد فوتبال برزیل و جهان وارد زمین شد، اما تنها ۴۷ دقیقه طول کشید تا با او برابری کند و قبل از سوت پایان دو گل دیگر به ثمر رساند تا از پله افسانه ای پیشی گیرد.

مسی با زدن ۸۶ گل برای آرژانتین، رکورد خود را در میان بازیگران آمریکای لاتین افزایش داد. پله در طول ۱۴ سال حضور در تیم ملی ۷۷ گل برای برزیل به ثمر رساند. سال گذشته مسی این رکورد را پشت سر گذاشت و‌ با ۵ گل اخیر فاصله خود را بیشتر کرد.

در کتاب رکورد ها، مسی نه تنها پله بلکه مهاجم افسانه ای دیگری را نیز پشت سر گذاشت. پیشی گرفتن از فرانس پوشکاش با تعداد گل های بین‌المللی.

پوشکاش بخشی از تیم نمادین مجارستانی و‌ رئال مادريد بود که به فینال جام جهانی ۱۹۵۴ رسید و ۸۴ گل برای کشورش به ثمر رساند، اما اکنون در جدول رده بندی از مسی پایین تر جای دارد. مسی اکنون در رتبه چهارم لیست است و تنها سه گل کمتر از مختار دهاری مالزیایی دارد.

مسی در بازي اخير رکورد ۸۱ ساله ای را هم شکست؛ اولین بازیکن آرژانتینی که از سال ۱۹۴۱ در یک بازی، ۵ بار توپ را مجبور ساخت تا به تور بوسه ارزانی دارد.

خوان ماروزی، آخرین بازیکنی بود که در کوپا آمریکا در سال ۱۹۴۱ مقابل اکوادور به این موفقیت دست یافت. اگر قرار بود کسی به این رکورد طولانی پایان دهد، هيچ احدی به جز مسی به مخيله خطور نمی‌كرد.
در حالی که مسی اولین بازیکن تاریخ است که در یک بازی بین‌المللی در اروپا پنج گل به ثمر رسانده است.

در سال ۲۰۱۲، مسی در دیدار مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بایر لورکوزن ۵ گل به ثمر رساند. ۱۰ سال بعد تکرار آن برای آرژانتین بود.

حالا او با فاصله بیشتری در صدر جدول گلزنان آرژانتین قرار دارد. نوشتن اسامی هر يک در اين ليست به راستی رعب‌آور است: مسی با ۸۶ گل ، اکنون ۳۱ گل بیشتر از نزدیک ترین رقیب خود، گابریل باتیستوتای معروف و قدرتمند دارد. ٥٤ گل از سرجيو آگوئرو و ٥٢ گل از دیگو مارادونا. تصور بازی در برابر خط تهاجمی با اين اعضا، برای هر دفاعی ترسناک به نظر می‌رسد.

رکورد تعداد بازی های ملی مسی نیز بسیار امن به نظر می‌رسد.
ديدار با استونی صد و شصت و دومین بازی او برای کشورش بود؛ ١٥ بازی بیشتر از خاویر ماسکرانو و ٤٠ بازی ملی بیشتر از آنخل دی ماریا كه همچنان به بازی مشغول است.

صبر كنيد، هنوز پايان نيافته است.
اين پنجاه و ششمین “هت‌تریک” دوران حرفه ای مسی نيز بود.

کریستیانو رونالدو ٤ هت‌تريک بیشتر از مسی دارد با این حال ٣١ هت‌تریک ستاره پرتغالی حداقل شامل یک پنالتی بوده در حالي كه فقط ١٥ مورد از ٥٦ هت تریک های مسی شامل یک پنالتی یا بیشتر بوده است.

در ادامه بايد اضافه كنم، در سطح بين‌المللی مجموع هت‌تریک های مسی به رونالدو نزديک تر شده است.
رونالدو ١٠ هت‌تريک برای پرتغال دارد. آخرین آن سال گذشته برابر لوکزامبورگ بود.

مسی به ٨ رسیده است. او اگر بتواند فرم معركه خود را برای آرژانتین ادامه دهد، ممکن است شانس سبقت گرفتن از رقیب هميشه حريص خود را داشته باشد؛ رقيب تمام عمر خود را.

اين یکی از زمینه هایی است كه مسی به وضوح نسبت به رونالدو برتری دارد. در بازی های دوستانه رحم نمی‌كند. او در مقابل استونی ترحمی نشان نداد. این یک روند معمول در طول دوران حرفه ای او بوده است؛ ٣٩ گل او در بازی های دوستانه بین‌المللی به ثمر رسيده است. در مقایسه، رونالدو تنها ٢٠ گل در بازی های دوستانه زده است.

در پايان احساس بهتری دارم. فرقی نمی‌کند، هميشه صحبت از اعجاب مسی يا رونالدو توام با لذت و شادی است. در عين رقابتی حرفه ای در بالاترين سطح ممكن، در كنه آن معصوميت بچه گانه ای نهفته است. يادآور رقابت های دوران كودكی در محل، تعداد روپايی ها، يک پا يا دو پا، پنالتی زدن ها، دريبل ها و لايی های قيمتی و گل ها كه همه برای مقايسه و اثبات بهتر بودن در پايان روز ثبت می‌شد. اگر طرفداران هر يک از اين دو نفر قادر بودند، كمی فقط كمی چشمان خود را به روی زيبايی ديگری برای اثبات نظر خود نمی‌بستند.

رقابت مسی و رونالدو، يكی از رقابت های بی نظير تاريخ ورزش است. علی و فريزر و مشت زنی سنگين وزن جهان، برگ و مك انرو در تنيس، كو و اووت دو های استقامت. مانند رانندگان فرمول وان با سرعت از آغاز تا پايان پيش رفتند. فقط تاختند و تاختند و تاختند.

ديگر از بحث قديمی، تكراری و بی فايده و غلط، دونيرو يا پاچينو، مسی يا رونالدو دست می‌كشيم. فقط از ذره ذره آنچه كه طی ساليان به ما بخشيدند كيف می‌كنيم و شكرگزار هستيم اين اطراف بوديم و ديديم. هيچ چيزی را حرام نكنيم. به زودي از دستمان خواهد رفت. سعی كنيم از لحظه به لحظه، از سال ها، هفته ها و روزهای باقيمانده و پايانی دو غول استثنايی  تاريخ فوتبال لذت ببريم. به راستی هيچكدام حسرتی باقی نگذاشتند. قطره قطره آب هميشه زلال و گوارا باقيمانده را هم می‌نوشيم.